Wydawca treści
Informacja o plikach cookies
Zasady przetwarzania danych osobowych pozyskanych za pośrednictwem serwisu internetowego w domenie lasy.gov.pl (strona internetowa)
Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych, ul. Grójecka 127, 02-124 Warszawa, tel. 22 58 98 100, faks 22 58 98 171, e-mail: sekretariat@lasy.gov.pl
Administrator wyznaczył osobę odpowiedzialną za nadzorowanie przetwarzania danych osobowych, z którą można się skontaktować we wszystkich sprawach dotyczących przetwarzania danych osobowych oraz korzystania z praw związanych z przetwarzaniem danych, kierując korespondencję na adres wskazany powyżej, lub poprzez adresem e-mail dane.osobowe@lasy.gov.pl.
Przywiązujemy szczególną wagę do ochrony prywatności naszych klientów, kontrahentów i pracowników. Jednym z jej kluczowych aspektów jest ochrona praw i wolności osób fizycznych w związku przetwarzaniem ich danych osobowych.
Dbamy, by przetwarzanie Pani/Pana danych odbywało się zgodne z przepisami Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych 2016/679/WE (zwanego dalej „RODO”), ustawy o ochronie danych osobowych, a także przepisami szczególnymi (zawartymi m.in. w prawie pracy, czy ustawie o rachunkowości).
Dyrekcja Generalna LP jest administratorem danych osobowych w rozumieniu art. 4 pkt 7 RODO, korzystamy też z usług podmiotów przetwarzających, o których mowa w art. 4 pkt. 8 RODO – przetwarzają one dane osobowe w imieniu administratora.
Wdrażaliśmy odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, aby zapewnić stopień bezpieczeństwa odpowiadający ewentualnemu ryzyku naruszenia praw lub wolności osób fizycznych o różnym prawdopodobieństwie wystąpienia i wadze zagrożenia.
Przetwarzamy Pani/Pana dane w celu:
- rozpatrywania skarg, wniosków i petycji kierowanych do DGLP: (zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c RODO w zw.. z ustawą z dnia 14 czerwca 1960 Kodeks postępowania administracyjnego);
- koordynowania oraz sprawowania nadzoru nad działalnością dyrektorów RDLP oraz kierowników innych jednostek organizacyjnych LP o zasięgu krajowym (zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c RODO w zw. z § 33 ustawy z dnia 28 września 1991 r o lasach oraz § 8 Statutu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe z dnia 18 maja 1994 r.);
- zabezpieczenie ewentualnych roszczeń DGLP, jeżeli takie roszczenia powstaną, na podstawie prawnie uzasadnionego interesu DGLP polegającego na obronie przed roszczeniami osób trzecich lub dochodzeniu swoich roszczeń (zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. f RODO);
- zawarcia i realizacji umowy, podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do zawarcia i wykonania umowy;
- założenia konta niezbędnego do złożenia zamówienia i udziału w sprzedaży JDW na portalu e-klimat.lasy.gov.pl, podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do założenia konta i korzystania z dostępnych w nim funkcjonalności;
- dopełnienia obowiązków podatkowych ciążących na administratorze danych osobowych.
Jako pracodawca, przetwarzamy dane pracowników oraz osób, które współpracują z nami na podstawie innej niż stosunek pracy.
Nie udostępniamy danych osobowych poza wyjątkami, gdy jesteśmy do tego zobowiązani na podstawie przepisów prawa i wyłącznie w zakresie określonym tymi przepisami.
Dokładamy staranności w celu ochrony interesów osób, których dane dotyczą, a w szczególności zapewniamy, aby dane te były:
- przetwarzane zgodnie z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty dla osoby, której dane dotyczą;
- zbierane w konkretnych, wyraźnych i prawnie uzasadnionych celach i nieprzetwarzane dalej w sposób niezgodny z tymi celami;
- adekwatne, stosowne oraz ograniczone do tego, co niezbędne do celów, w których są przetwarzane;
- prawidłowe i w razie potrzeby uaktualniane; podejmujemy działania, aby dane osobowe, które są nieprawidłowe w świetle celów ich przetwarzania, zostały niezwłocznie usunięte lub sprostowane;
- przechowywane w formie umożliwiającej identyfikację osoby, której dane dotyczą, przez okres nie dłuższy, niż jest to niezbędne do celów;
- przetwarzane w sposób zapewniający odpowiednie bezpieczeństwo danych osobowych, w tym ochronę przed niedozwolonym lub niezgodnym z prawem przetwarzaniem oraz przypadkową utratą, zniszczeniem.
Dane przetwarzamy w związku z wypełnieniem obowiązku prawnego ciążącego na Dyrekcji Generalnej LP, jako administratorze danych osobowych.
Dane przetwarzamy również na podstawie zgody, która może zostać wycofana w każdym momencie. Innym przypadkiem jest sytuacja, w której przetwarzanie danych jest niezbędne do wykonania umowy.
Przetwarzanie może być także niezbędne do celów wynikających z naszych prawnie uzasadnionych interesów, czego przykładem jest dochodzenie roszczeń przez DGLP.
Stosujemy odpowiednie zabezpieczenia techniczne i organizacyjne, aby zapewnić ochronę danych osobowych. Podmioty współpracujące z nami, również są zobowiązane do zarządzania danymi osobowymi zgodnie z przyjętymi przez nas wymogami bezpieczeństwa i ochrony prywatności.
Posiada Pani/Pan prawo do dostępu do treści danych, ich modyfikacji (sprostowania, uaktualnienia), wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych (zgodnie z art. 15-21 RODO);
Dane nie będą przekazywane poza terytorium EOG.
DGLP oświadcza, że podczas przetwarzania danych nie wykorzystuje mechanizmu profilowania;
W przypadkach uznania, iż przetwarzanie danych przez DGLP narusza przepisy RODO, przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego - Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
Informacji udzielamy na piśmie lub w inny sposób, w tym – w stosownych przypadkach – elektronicznie. Informacji możemy udzielić ustnie, o ile innymi sposobami potwierdzimy Pani/Pana tożsamość. Informacji staramy się udzielać bez zbędnej zwłoki – z zasady w terminie miesiąca od otrzymania żądania. W razie potrzeby termin ten przedłużymy z uwagi na skomplikowany charakter żądania lub liczbę żądań. Jednak w każdym przypadku, w terminie miesiąca od otrzymania żądania, poinformujemy Panią/Pana o podjętych działaniach i (w stosownych przypadkach) o przedłużeniu terminu, z podaniem przyczyny takiego opóźnienia.
Dane osobowe przechowujemy w formie umożliwiającej identyfikację osoby, której dane dotyczą, przez okres nie dłuższy, niż jest to niezbędne do celów, w których dane te są przetwarzane. Okres przetwarzania danych osobowych wynika z przepisów prawa archiwalnego.
Pliki „cookies” to niewielkie pliki zapisywane na Pani/Pana komputerze, w którym przechowywane są ustawienia i inne informacje używane na odwiedzanych stronach. Pliki „cookies” mogą zawierać ustawienia witryn lub być używane do śledzenia interakcji użytkowników z witryną oraz mogą zawierać informacje niezbędne do prawidłowego działania serwisu. Korzystamy z plików „cookies” w celu m.in. dostosowania zawartości naszej strony do Pani/Pana preferencji oraz optymalizacji korzystania ze stron internetowych, utrzymania sesji (po zalogowaniu), dzięki której użytkownik nie musi na każdej podstronie ponownie wpisywać loginu i hasła, a także wspierania i egzekwowania działań pozwalających zachować bezpieczeństwo.
Przeglądarki internetowe zwykle domyślnie dopuszczają przechowywanie plików „cookies” na Pani/Pana urządzeniu.
Posiada Pani/Pan możliwość skonfigurowania własnej przeglądarki internetowej tak, aby całkowicie lub częściowo wyłączyć przechowywanie plików „cookies” na urządzeniu. Wyłączenie przechowywania plików „cookies” może spowodować, że niektóre funkcje serwisu mogą nie działać poprawnie.
Przy korzystaniu z serwisu część danych o Pani/Panu może być automatycznie zbierana i przetwarzana przez narzędzia podmiotów zewnętrznych, z których korzystamy. Do celów statystycznych DGLP korzysta z narzędzia Google Analytics, działającego w oparciu o własne pliki „cookies”. Polecamy zapoznanie się z Polityką prywatności Google Analytics. Dodatkowo wykorzystywane są: wtyczki, przyciski lub inne narzędzia umożliwiające dzielenie się treścią na portalach społecznościowych, takich jak: Facebook, Twitter, Flickr, Instagram, mapy Google Maps, OpenStreetMap, filmy z serwisu Youtube.
Dokładamy należytej staranności, aby chronić Pani/Pana dane w związku z korzystaniem z serwisu. Nie odpowiadamy jednak za politykę prywatności podmiotów zewnętrznych, z usług, których korzystamy, lub serwisów, do których zamieszcza linki. Zachęcamy, więc do zapoznania się z zasadami obowiązującymi u tych podmiotów.
DGLP, mając świadomość ponoszonej odpowiedzialności za ochronę danych osobowych powierzonych nam przez Panią/Pana, traktuje kwestie bezpieczeństwa z najwyższą starannością, dokłada wszelkich starań, aby chronić serwis wraz z przetwarzanymi na nim danymi, m. in. przed nieuprawnionym dostępem osób trzecich. W tym celu stosujemy fizyczne środki bezpieczeństwa, systemy bezpieczeństwa zabezpieczające dostęp do serwerów i serwisu oraz rozwiązania kryptograficzne. Dane osobowe udostępniane są wyłącznie tym pracownikom oraz podmiotom, którym są one niezbędne do realizacji zadań i są one przetwarzane wyłącznie w celach opisanych w niniejszej Polityce.
Informacja o przetwarzaniu danych osobowych przez
Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych
Zgodnie z art. 13 Rozporządzenia PE i Rady 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. (dalej: „RODO”) Dyrekcja Generalna LP informuje, iż:
- Administratorem Państwa danych osobowych jest Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych z siedzibą w Warszawie ul. Grójecka 127, 02-124 Warszawa, tel. 22 58 98 100, e-mail: sekretariat@lasy.gov.pl (dalej: „DGLP”);
- DGLP wyznaczyła osobę odpowiedzialną za nadzorowanie przetwarzania danych osobowych, z którą można się skontaktować we wszystkich sprawach dotyczących przetwarzania danych osobowych oraz korzystania z praw związanych z przetwarzaniem danych, kierując korespondencję na adres wskazany powyżej, lub poprzez adresem e-mail osobowe@lasy.gov.pl.
- DGLP przetwarza Pani/Pana dane w celu:
- rozpatrywania skarg, wniosków i petycji kierowanych do DGLP: (zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c RODO w zw.. z ustawą z dnia 14 czerwca 1960 Kodeks postępowania administracyjnego);
- koordynowania oraz sprawowania nadzoru nad działalnością dyrektorów RDLP oraz kierowników innych jednostek organizacyjnych LP o zasięgu krajowym (zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c RODO w zw. z § 33 ustawy z dnia 28 września 1991 r o lasach oraz § 8 Statutu Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe z dnia 18 maja 1994 r.);
- zabezpieczenie ewentualnych roszczeń DGLP, jeżeli takie roszczenia powstaną, na podstawie prawnie uzasadnionego interesu DGLP polegającego na obronie przed roszczeniami osób trzecich lub dochodzeniu swoich roszczeń (zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. f RODO);
- zawarcia i realizacji umowy, podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do zawarcia i wykonania umowy;
- założenia konta niezbędnego do złożenia zamówienia i udziału w sprzedaży JDW na portalu e-klimat.lasy.gov.pl, podanie danych jest dobrowolne, ale niezbędne do założenia konta i korzystania z dostępnych w nim funkcjonalności;
- dopełnienia obowiązków podatkowych ciążących na administratorze danych osobowych.
- W związku z przetwarzaniem danych osobowych w celach wskazanych w pkt 3, Pani/Pana dane mogą być udostępnianie innym odbiorcom lub kategoriom odbiorców, tj. jednostkom organizacyjnym Państwowego Gospodarstwa Leśnego LP w tym Zakładowi Informatyki Lasów Państwowych. Dodatkowo odrębnym podmiotom, które przetwarzają Pani/Pana dane w imieniu Administratora na podstawie umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych (podmioty przetwarzające);
- Pani/Pana dane będą przetwarzane przez okres niezbędny do realizacji wskazanych w pkt 3 celów przetwarzania, tj. do czasu rozpoznania złożonego przez Pani/Pana wniosku lub skargi lub do czasu prawomocnego zakończenia postępowania dot. sporu powstałego z DGLP. Dane będą przechowywane przez okres do 25 lat.
- Posiada Pani/Pan prawo do dostępu do treści danych, ich modyfikacji (sprostowania, uaktualnienia), wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych (zgodnie z art. 15-21 RODO);
- Dane nie będą przekazywane poza terytorium EOG.
- DGLP oświadcza, że podczas przetwarzania danych nie wykorzystuje mechanizmu profilowania;
- W przypadkach uznania, iż przetwarzanie danych przez DGLP narusza przepisy RODO, przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego - Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
- Podanie danych osobowych jest wymogiem ustawowym. Konsekwencją niepodania danych osobowych będzie brak możliwości podjęcia działań, o których mowa w pkt 3.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Historia
Historia
Lasy Nadleśnictwa Chrzanów w przeszłości w całości należały do prywatnych właścicieli. Istniały w tym czasie trzy rodzaje gospodarstw leśnych. Pierwsze to lasy wchodzące w skład dużych majątków ziemskich. Przykładem mogą być tu dobra Potockich, Sapiehów lub Donnersmarcków. Drugim rodzajem były znacznie mniejsze od poprzednich gospodarstwa leśne stanowiące własność spółek akcyjnych, fabryk lub kopalń np. Spółki Akcyjnej Giesche, Gwarectwa Jaworznickiego, czy Galicyjsko – Francuskiej Spółki Akcyjnej. I wreszcie trzeci rodzaj, których w zachodniej Małopolsce było najwięcej lasy należące do małych lub średnich majątków ziemskich.
Lasy Nadleśnictwa Chrzanów w większości wchodziły w skład dóbr chrzanowskich i kolejni właściciele miasta posiadali je jako cześć tzw. klucza chrzanowskiego, aż do roku 1904, gdy ostatni ich fragment został sprzedany firmie Giesche Spółka Akcyjna w Katowicach. W wiekach XVIII – XIX następowało stopniowe rozprzedawanie chrzanowskich lasów. Obszary leśne powoli znikały od wschodu i północy miasta, zmieniane na kolejne dzielnice i przysiółki, oraz ustępowały gruntom ornym i kolejnym kopalniom. Jedynie las między Chrzanowem a Libiążem pozostawał nadal zwartym kompleksem, chociaż w połowie XIX wieku został przecięty na pół linią kolejową i drogą biegnącą do ówczesnej granicy z Prusami.
Właścicielami Chrzanowa, a tym samym interesujących nas lasów byli kolejno Ligęzowie, Andrzej Samuel Dębiński, Grudzińscy, Stadniccy, Ossolińscy, Ks. Sasko – Cieszyński Albert Kazimierz, Arc. Austr. Karol Ludwik, wreszcie Mieroszewscy i Loewenfeldowie. Pierwsze konkretne informacje dotyczące chrzanowskich lasów pochodzą z 1826 roku, gdy właścicielami Chrzanowa zostali Jan i Wiktoria z Klosów Mieroszewscy. Mieroszewscy nabyli cały klucz (Chrzanów, Libiąż Mały z Kroczymiechem, Kąty i Balin). Gospodarka leśna przynosiła im w tym czasie większe dochody niż propinacje. Więcej informacji możemy znaleźć w pamiętnikach Stanisława Mieroszewskiego. Gospodarowaniem w Chrzanowie Stanisław Mieroszewski zajmował się przez równe 7 lat tj. miedzy 14 maja 1849 a 14 maja 1856 r. były to lata niełatwe w jego życiu , bo jak sam wspominał „ W szkołach uczyłem się architektury, filozofii, prawa, ale nie agronomi i leśnictwa" . Obejmując Chrzanów miał 3 192 ha lasu i 672 ha pól i łąk. Wraz z lasem przejął Mieroszewski służbę leśną, która składała się z nadleśniczego Radwana Dębskiego, trzech podleśniczych i osiemnastu gajowych. Mieroszewski wprowadził, częstą kontrolę wywozu drewna, poboru ściółki i bezpłatnej zbiorki drewna, na którą pomimo, że nie było służebności, zgodził się, wprowadzając przy tym niewielką opłatę na rzecz nadleśniczego. Po tych działaniach zwiększyła się dochodowość lasu, a przede wszystkim ustały kradzieże drewna.
Stanisław Mieroszewski w otoczeniu rodziny. Zdjęcie pochodzi z publikacji „Wspomnienia lat ubiegłych", S. i S. Mieroszewscy.
Nowymi właścicielami Chrzanowa, a tym samym lasów zostali Loewenfeldowie. Dobra chrzanowskie zostały kupione w 1856 r. przez Emanuela Loewenfelda oraz jego wspólników Wilhelma Silberglajtema i Szymona Kuźnickiego. Rok po kupieniu dóbr chrzanowskich wrocławska firma D. Loewenfeld und Sohn zbankrutowała. W ten sposób rodzina Loewenfeldów straciwszy cały majątek na Dolnym Śląsku i w Poznańskim, przeprowadziła się do Chrzanowa (Emanuel Loewenfeld sprowadził rodzinę 16.10.1859 r.). Gdy okazało się, że koniunktura na drewno jest bardzo słaba, nowy właściciel wpadł na pomysł aby wykarczować lasy, wypalić z nich węgiel drzewny, który z kolei miał posłużyć do wytopu rud żelaza w które obfitowały okolice Chrzanowa. Proces ten rozpoczęto od lasów leżących najbliżej nowo wybudowanego dworca kolejowego. Szybko okazało się, że uzyskana w ten sposób ruda żelaza jest bardzo niskiej wartości i karczunek przerwano. Rozwój przemysłu ciężkiego na terenie Górnego Śląska sprawił, że dużo bardziej opłacalnym było eksportować do Prus drewno kopalniakowe niż produkować z niego węgiel drzewny.
Emanuel Loewenfeld (1817-1881), właściciel dóbr chrzanowskich. Zdjęcie w zbiorach prywatnych rodziny Haberfeld.
Emanuel Loewenfeld bezustannie próbował sprzedać dobra chrzanowskie. W 1873 roku był bliski utworzenia towarzystwa akcyjnego, jednak wiedeńscy bankierzy z baronem Springerem na czele nie zaakceptowali tego pomysłu. Aby zupełnie nie popaść w długi Loewenfeld zdecydował się na stopniowe rozprzedanie lasów. Najpierw zlikwidował tą drogą powinności finansowe względem swoich wspólników, następnie spłacił resztę hrabiemu Mieroszewskiemu. Gdy w ten sposób pokrył najpilniejsze długi lasu zostało tylko nieco ponad 2 tys. ha.
Pod koniec 1881 r. zmarł Hermann Wolff główny leśniczy Leowenfeldów,. Dla oszczędzenia wydatków i dla pewności, że posadę obejmie osoba lojalna, dbająca szczerze o interesy rodziny, jego obowiązki powierzono najmłodszemu z braci Bruno Loewenfeldowi. Obszar, który nowy „główny leśniczy" miał objąć opieką wynosił ponad 2000 hektarów oraz liczny zespół gajowych. Sprzedaż drewna, decyzje o pasterstwie, poborze ściółki leśnej, pozostałości pozrębowych i tartacznictwo były w jego rękach. Dodatkowo trzymał pieczę nad gospodarką łowiecką. Jego majątek był coraz bardziej obciążony i przynosił niewielkie dochody. W ten sposób doszło do sprzedaży kolejnych fragmentów lasu. W końcu resztę tego co zostało z majątku leśnego sprzedał spadkobiercom George'a von Giesche. Lasy w Kątach zostały nabyte od Brunona Loewenfelda przez Giesche Spółka Akcyjna w Katowicach 14.12.1904 r. Następnie od „Towarzystwa dla Kredytu Hipotecznego i Osobistego" kupiono, małą półenklawę o powierzchni 0,5622 ha znajdującą się we wschodniej części uprzednio nabytego obiektu, wreszcie 27.03.1916 r. nabyto od p. Chiela Zająca dobra tabularne Chrzanów, które łączyły się z poprzednio nabytym obiektem w części południowo wschodniej.
LASY JAWORZNICKIE
Od początku XVI – go wieku dobra jaworznickie, w tym lasy, należały do Biskupa Krakowskiego. W czasie rozbiorów dobra i kopalnie przypadły rządowi austriackiemu, a po Kongresie Wiedeńskim przeszły na własność senatu Wolnego Miasta Krakowa.
Lasy w Rzeczpospolitej Krakowskiej zajmowały ok. 26% ogólnej powierzchni, a obszar ich wynosił 30 640 ha, w tym lasy państwowe 9 330 ha, co stanowiło 30% ogółu lasów.
Początkowo lasy urządzone były według instrukcji austriackiej z 1782 roku, przygotowanej specjalnie dla Galicji. Senat Wolnego Miasta Krakowa uznał dobra leśne jako ważny element gospodarki narodowej i poddał je sprawnej administracji. W tym celu został powołany urząd nadleśniczego z siedzibą w Byczynie. Do pomocy przydzielono mu leśniczego, 5 strażników oraz 47 gajowych (dane z 1844 roku). W celu usprawnienia gospodarki, lasy podzielono na 6 obrębów: Byczynę, Podłęże, Mętków, Lipowiec, Czernichów i Wyciąż oraz przeprowadzono ich rozgraniczenie. W skład późniejszych jaworznickich komunalnych kopalń S.A. weszły obręb Byczyna i Podłęże. Z tego okresu zachowało się bardzo mało informacji na temat gospodarki leśnej i samych pracowników. Wiadomo jedynie, że w 1819 roku nadleśniczym w Byczynie był Antoni Motowidło, a leśniczym Jan Kobylański (przynajmniej do roku 1834), gdy pojawia się nowy nadleśniczy Józef Kwasek
Jedynym nadleśniczym z tego okresu, o którym zachowało się więcej informacji był Albert Thieriot. Ten znany już wówczas leśnik, a to głównie za sprawą wzorowo zarządzanych przez siebie dóbr leśnych hr. Wittgensztejna na Litwie, rozpoczął pracę jako lasomistrz lasów Rzeczpospolitej Krakowskiej w 1846 roku. Po objęciu stanowiska lasomistrza, Thieriot energicznie zabrał się do reorganizowania krakowskich lasów. Jego działalność na tym polu przerwała rewolucja krakowska i w konsekwencji inkorporacja w 1846 roku Wolnego Miasta Krakowa przez Austrię. W lipcu 1847 roku lasy miejskie zostały wcielone do austriackich lasów państwowych, przy czym obręby Byczyna i Podłęże weszły w skład lasów salin wielickich podległych ministerstwu skarbu w Wiedniu. Ich podstawowym zadaniem było odtąd zaopatrywanie kopalni soli w Wieliczce w potrzebny materiał drzewny. Natomiast pozostałe obręby zostały przyłączone do lasów kameralnych, podległych dyrekcji skarbu we Lwowie. Tymczasem Thieriot został mianowany c.k. nadleśniczym w Byczynie. Pełnił te funkcje do roku 1851 gdy został powołany na stanowisko radcy leśnictwa przy ówczesnej dyrekcji salin w Wieliczce.
Zdjęcie pochodzi z publikacji „Pamiętnik, 25-letniej działalności Galic. Towarzystwa Leśnego 1882-1907", J. Szczerbowski.
Lasy jaworznickie (wraz z kopalniami) znajdowały się do 1871 roku w rękach rządu austriackiego po czym zostały sprzedane Gutmanom, pochodzącym z Wiednia. W następnym roku ukonstytuowało się Jaworznickie Gwarectwo Węglowe, z siedzibą w Wiedniu.
Po upadku Austrii, dobra i kopalnie jaworznickie zostały 23 sierpnia 1919 roku nabyte przez miasta Kraków i Lwów, oraz konsorcjum banków, reprezentowanych przez ówczesny Polski Bank Krajowy i Polski Bank Przemysłowy. W akcji tej brali udział z ramienia miasta Krakowa Prezydent Jan Kanty Federowicz wraz z wiceprezydentem inż. Józefem Sare. Miasto Lwów reprezentowali, prezydent Józef Neuman oraz wiceprezydent dr Filip Schleicher, zaś ze strony Banku Krajowego we Lwowie, jego dyrektor dr Jan Kanty Steczkowski (inicjator kupna), oraz dr Artur Benis, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego. Siedzibą gwarectwa został Kraków, a 15 lipca 1921 roku zmieniono strukturę prawną poprzez stworzenie spółki akcyjnej pod nazwą „Jaworznickie Komunalne Kopalnie Węgla", której założycielami były gminy miasta Krakowa i Lwowa, oraz ówczesny Polski Bank Krajowy we Lwowie (późniejszy Bank Gospodarstwa Krajowego) i Polski Bank Przemysłowy we Lwowie. Spółka oczywiście otrzymała w tym czasie własny statut, który uległ zmianie 12 września 1931 roku w związku z wymogami nowego prawa o Spółkach Akcyjnych.
Gospodarkę prowadzono w tym czasie w oparciu o operat z 1893 roku. W 1922 roku rozpoczęto prace mające na celu jego aktualizację. Pierwsze dokładne dane o lasach Jaworznickich Komunalnych Kopalń Węglowych S. A. pochodzą z 1922 roku. W tym czasie ich powierzchnia wynosiła 5951 ha (10.000 morgów) w tym 5113 ha lasów, 55 ha pól i 245 ha łąk i były podzielone na 5 rewirów:
Początkowo lasy jaworznickie działały według starego systemu organizacyjnego mającego swe źródła jeszcze w latach siedemdziesiątych XIX w. W lipcu 1922 roku wprowadzono istotne zmiany w sposobie administrowania w porównaniu z dotychczas stosowanym. Wprowadzono bowiem nową księgowość (buchalterię lasową) ściśle związaną z gospodarstwem leśnym. Nadleśnictwo i każde leśnictwo (rewir) prowadzono jako osobną jednostkę administracyjną , a bilans roku gospodarczego ( od lipca do lipca) wykazywał dokładne zyski i straty każdego z 18 kont na jakie zostało podzielone gospodarstwo leśne.
LASY POTOCKICH
Do najlepiej zagospodarowanych majątków leśnych należały dobra hr. Adama Potockiego i nie powinno to dziwić ponieważ hr. Potocki objął patronatem założone w 1850 r. zachodnio-galicyjskie towarzystwo leśne, którego prezesem został Albert Thieriot. Rodzina Potockich w XIX w. w szczególny sposób popierała wszystkie inicjatywy mające na celu wprowadzenie do gospodarki leśnej licznych majątków ziemskich, podstawowych zasad racjonalnej gospodarki. Przez szereg lat Potoccy pełnili funkcje prezesów Galicyjskiego Towarzystwa Leśnego, sami prowadząc gospodarkę leśną w swoich dobrach w sposób wzorcowy.
Ogólna powierzchnia majątku leśnego hr. Adama Potockiego wynosiła 8858,48 ha. Większość lasów znajdowała się na terenie powiatu chrzanowskiego (7941,61 ha) oraz krakowskiego (572,77 ha) natomiast reszta wadowickiego (344,10 ha). Cały obszar lasów tworzyło 41 kompleksów leśnych z czego 24 było poniżej 15 ha. Pod względem administracyjnym dobra podzielono na 4 leśnictwa, zwane zarządami leśnymi:
Kopce – o powierzchni 1789,15 ha,
Tenczynek – o powierzchni 2456,39 ha,
Płoki (Myślachowice) - o powierzchni 2997,35 ha
Zdjęcie pochodzi z publikacji „Pamiętnik, 25-letniej działalności Galic. Towarzystwa Leśnego 1882-1907", J. Szczerbowski.
Gospodarkę prowadzono w oparciu o operaty leśne sporządzane na okresy 20 letnie już od końca XIX w. Najstarszym operatem jaki się zachował jest plan sporządzony w 1936 roku, a zatwierdzony w 1938 r. na lata 1938 – 1948. Ponadto w 1942 roku Niemcy sporządzili własny operat z mapą drzewostanową i kompletem map gospodarczych w skali 1:5000. Administracja leśna składała się z 54 osób w tym nadleśniczego i 4 leśniczych , 2 adiunktów, 6 nadgajowych i 34 gajowych.
LASY DONNERSMARCKÓW
Drugim co do wielkości majątkiem leśnym były znajdujące się na południe od Chrzanowa dobra Donnersmarcków. W 1868 roku hr. Guido Donnersmarck kupił zamek Lipowiec wraz jego dobrami w tym z dużą ilością lasów od Antoniny Łąskiej. W 1884 roku sprzedał 30 tys. ha lasów w okolicach Częstochowy i przeniósł do Wygiełzowa tamtejszego nadleśniczego Franza Knerscha, któremu polecił wybudowanie nowej „Nadleśniczówki" w Mętkowie. Od tej pory nieprzerwanie do 1945 roku jego potomkowie pełnili w Mętkowie funkcje Nadleśniczych. Leśniczówka w Mętkowie została wybudowana w 1885 roku z przeznaczeniem na siedzibę zarządu leśnego. Donnersmarckowie mieli podzielone lasy na nadleśnictwa, które będąc samodzielnymi gospodarstwami leśnymi raz do roku były rozliczane ze swojej działalności i to osobiście przez głowę rodu. W 1916 roku umiera Książę Guido ( tytuł książęcy otrzymał w 1901 roku) wcześniej jednak dzieląc swoje lasy na część niemiecką i polską. Tę drugą otrzymał młodszy syn Hr, Kraft Henckel von Donnersmarck.
Franz Knersch (1841-1902) pierwszy nadleśniczy Nadleśnictwa Mętków. Zdjęcie w zbiorach rodziny E. Ruppika.
Dobra leśne Donnersmarcków miały powierzchnie 2843.30 ha. Podzielone były na 12 obchodów w 7 kompleksach, którymi zarządzał 1 leśniczy (nadleśniczy) mający siedzibę w Mętkowie i 1 podleśniczy mieszkający w Wygiełzowie oraz kilkunastu gajowych
Pracownicy Nadleśnictwa Chrzanów 1947 r.
Po II wojnie światowej Nadleśnictwo Chrzanów miało powierzchnię ponad 9 tys. ha i składały się na nie następujące przejęte majątki leśne: lasy Ks. Adama Sapiehy, lasy hr. Krafta Henkla von Donnensmarcka, lasy Galicyjsko – Francuskiej Spółki Akcyjnej, lasy Bronisława Buszczyńskiego, lasy Polskiej Spółki Obuwia Bata S.A. w Chełmku., lasy Fortanga i wreszcie Jaworznickich Kopalń Węgla Spółki Akcyjnej w Krakowie oraz niewielki lasek (33 ha) należący do Margarety Loewenfeld. W październiku 1947 roku nastąpił podział nadleśnictwa, z którego wyodrębniono Nadleśnictwo Chrzanów o powierzchni 5094 ha i Nadleśnictwo Szczakowa o powierzchni 4000 ha. W 1973 roku w wyniku reorganizacji Lasów Państwowych Nadleśnictwo Chrzanów zostało połączone z Nadleśnictwem Trzebinia, Krzeszowice, Alwernia oraz Szkółką Bobrek, które składały się z byłych majątków leśnych Potockich w Krzeszowicach, Burtanów w Pogorzycach, Starzeńskich w Płazie i Kościelcu, Raczyńskich w Trzebini, Chwaliboga w Bolęcinie i Oblaszkach, Wapienniku w Płazie oraz lasu zakładu „Stella".
Łączna powierzchnia nowego nadleśnictwa wynosiła 21 313 ha lasów państwowych i 8 500 ha lasów nadzorowanych. Już 1975 roku doszło do kolejnej zmiany przebiegu granic nadleśnictwa. W wyniku powstania nowych województw Nadleśnictwo Chrzanów podzielono na cześć krakowską i katowicką. Z Nadleśnictwa Chrzanów wyłączono obręby Alwernia i Krzeszowice o powierzchni 11 079 ha. W 1979 roku w czasie rewizji planu urządzania, nastąpiła korekta granicy z Nadleśnictwem Krzeszowice, które przekazały do Chrzanowa Leśnictwa Mętków i Wygiełzów. Włączono również w skład Nadleśnictwa Chrzanów Obręb Szczakowa, będącego od 1972 r. częścią Nadleśnictwa Olkusz. Tym samym nasze nadleśnictwo otrzymało obecne granice.