Asset Publisher Asset Publisher

Narciarstwo biegowe

O ile skoki narciarskie to sport dla wyczynowców, to biegać na nartach może prawie każdy. A leśne ścieżki wydają się do tego wręcz stworzone.

Narciarstwo biegowe jest o wiele mniej popularne od zjazdowego, choć łatwiejsze do uprawiania. Nie trzeba wyjeżdżać w góry, nie potrzeba jest infrastruktura z wyciągami i kolejkami (nie trzeba też stać w kolejkach do nich). Wystarczą narty, kijki i rozległy, zaśnieżony teren. No właśnie, zaśnieżony. To zapewne kapryśna aura jest przyczyną małej popularności narciarstwa biegowego. Tras do biegania nie da się sztucznie zaśnieżać, jak to się robi na stokach. Na szczęście, w ostatnich latach przez przynajmniej kilka tygodni w roku można liczyć na dostatek białego puchu...

Gdzie szukać terenów do biegania? Oczywiście w lasach. Nadają się do tego prawie wszystkie szlaki i ścieżki turystyczne wytyczone przez leśników. Samych szlaków pieszych jest dziś w Lasach Państwowych ponad 22 tysiące. Drugie tyle mamy szlaków rowerowych i konnych, które również świetnie mogą służyć temu celowi. W efekcie każdy mieszkaniec Polski, niezależnie w którym zakątku kraju się znajduje, w ciągu 30 minut dojedzie samochodem do miejsca, gdzie da się pobiegać na nartach. O najbliższych trasach można się dowiedzieć z serwisu Czaswlas.pl lub w siedzibie nadleśnictwa.

Zanim pójdziesz do sklepu

Przed inwestowaniem w sprzęt warto najpierw sprawdzić czy to rzeczywiście sport dla nas. Zanim pójdziemy więc do sklepu, najlepiej jest skorzystać z wypożyczalni. W Warszawie za komplet nart z kijami i buty zapłacimy 10-25 zł za godzinę lub 25-60 zł za dobę. W mniejszych miastach ceny są zbliżone do dolnych stawek spotykanych w stolicy.

Decydując się na zakup nart biegowych, najpierw należy sobie zadać pytanie: jak będziemy biegać? Początkujący, na pewno powinien odpuścić sobie narty wyczynowe, dla zawodowców, i raczej nie zastanawiać nad nartami sportowymi, przeznaczonymi do startów w zawodach dla amatorów.
Naukę najlepiej zacząć na nartach klasy turystycznej. Wielu producentów wyróżnia jednak zamiast niej trzy jeszcze węższe kategorie. Narty fitness są przeznaczone dla osób regularnie biegających na nartach, traktujących tę dyscyplinę jako normalną aktywność fizyczną, ale niemających zacięcia sportowego. Rekreacyjne polecane są dla osób, dla których to rodzaj turystyki, jeżdżących czasami poza przygotowanymi trasami, w łagodnym terenie – dlatego narty takie są nieco szersze, by nie zapadały się w śniegu. Deski back country przeznaczone są do poruszania się po trudniejszym terenie. Są nie tylko szersze, ale i krótsze. Często mają wzmacniane krawędzie.

Dla początkujących zdecydowanie najlepszym wyborem będą narty rekreacyjne: stabilniejsze i nieco wolniejsze. Niektórzy firmy oferują też inne narty dla mężczyzn i inne dla kobiet. Te dla pań, poza odmienną kolorystyką, są często nieco sztywniejsze, co ułatwia bieganie.

W jakim stylu

Kolejną ważną sprawą do rozważenia jest styl, którym zamierzamy biegać. Jeśli dopiero zaczynamy naszą przygodę z biegówkami, będzie to z pewnością styl klasyczny. Jest spontaniczny - nasze ciało wykonuje ruchy zbliżone są do tych, co przy chodzeniu lub bieganiu - łatwiejszy do opanowania, niż bardziej - techniczny – styl łyżwowy. Ten może się okazać naturalny dla osób, które regularnie jeżdżą na rolkach - jest o ok. 10-15 proc. szybszy od klasycznego, ale też wymaga od biegacza lepszej kondycji.
Przewaga stylu klasycznego nad łyżwowym polega m.in. na tym, że można nim biegać nawet w kopnym śniegu i w trudnym terenie. Drugi wymaga szerokich i ubitych tras, takich jakie spotkamy w zasadzie tylko na zawodach.

Narty do stylu klasycznego są o 10-20 cm dłuższe od tych do stylu łyżwowego, a kijki o 10-15 cm krótsze. Deski klasyczne są dużo bardziej wygięte (środkowa część unosi się nad podłożem), noski są wyższe, a taliowanie głębsze (ułatwia to skręcanie). Są też elastyczniejsze. Wybierając sprzęt, powinniśmy przyjrzeć się ślizgom. W połowie dostępnych na rynku nart do stylu klasycznego ślizg pod stopą biegacza ma fakturę przypominającą rybią łuskę - taka budowa ślizgu ułatwia narciarzowi odbicie się. W klasycznych ślizg pod stopą trzeba smarować „na trzymanie", a na pozostałej długości - „na poślizg". Narty z rybią łuską na ślizgu są więc łatwiejsze w przygotowaniu, ale też nieco wolniejsze.

Fachowcy nie polecają zakupu nart uniwersalnych. Bieganie na nich sprawi mniej przyjemność, niż na przeznaczonych do konkretnego stylu. Niemożliwe jest też bieganie na przemian różnymi stylami podczas jednego wypadu, bowiem konieczne jest zastosowanie odmiennej techniki smarowania.

Biegówki różnią się od siebie także sztywnością, choć zwykle dotyczy to sprzętu wyczynowego i sportowego. Generalną zasadą jest, że im narciarz jest cięższy i silniejszy, tym sztywniejsze narty może wybrać.

Buty dobieramy do rodzaju nart, których będziemy używać. Przy stylu klasycznym buty są nieco niższe i mają bardziej elastyczną podeszwę niż przy stylu łyżwowym.

Ubrania nie są, na szczęście, tak kosztowną inwestycją, jak w wypadku narciarstwa zjazdowego. Włożyć można ocieplane legginsy, a nawet spodnie rowerowe. Zupełnie natomiast nie sprawdzą się kombinezony, których używamy na stoku narciarskim - są zbyt obcisłe i sztywne, przez co krępują ruchy. Nie ma potrzeby, przynajmniej na początku, inwestować w bardzo drogie kurtki, technologiczne bluzy i termiczną bieliznę. Dopóki nasz bieg na nartach będzie przypominał codzienny spacer, możemy z powodzeniem używać codziennych ubrań, o ile będą chroniły przed wiatrem. Dopiero kiedy zaczniemy uprawiać ten sport intensywnie, pomyślmy o zakupie specjalistycznego stroju.

Spacer na deskach

Bieganie na nartach wpływa na nasz organizm podobnie, jak nordic walking, który przecież powstał jako forma letnich treningów dla… uprawiających bieganie na nartach. Sunąc na biegówkach, wykorzystujemy dwa razy więcej mięśni niż podczas chodzenia, a prawdopodobieństwo nabawienia się kontuzji nie jest większe niż czasie zwykłego chodzenia po śniegu. Już w czasach prehistorycznych mieszkańcy Północnej Europy zaczęli używać czegoś, co przypominało narty, właśnie po to, by ułatwić sobie poruszanie się po pokrytym śniegiem terenie. A we współczesnej Skandynawii każdy, przynajmniej raz w życiu, miał biegówki na nogach.

To doskonały zimowy trening dla tych, którzy na co dzień biegają lub jeżdżą na rolkach, a także świetnym sposób na wzmocnienie nóg dla wszystkich planujących ferie na stoku narciarskim. Szczególnie zdrowe jest uprawianie tego sportu w lesie, gdzie powietrze jest wspaniałe, bez porównania czystsze niż w mieście, w którym przebywamy na co dzień, a cisza i spowite w bieli drzewa podziałają na nas kojąco. Czego chcieć więcej?


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Lasy Nadleśnictwa, choć będące pod wpływem silnej ingerencji człowieka obfitują w bogactwo flory i fauny. Nie brak tu rzadkich gatunków roślin, ptaków. W lasach Nadleśnictwa nie brak również zwierzyny leśnej, nie trudno tu spotkać dzika, sarnę, jelenia, lisa a wytrwali obserwatorzy mogą spotkać także łosia czy borsuka…

Nadleśnictwo Chrzanów zarządza prawie 21 tys. ha gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa, w tym nieco ponad 20 tys. ha stanowią grunty leśne. Nadleśnictwo sprawuje również nadzór nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa tj. nadzoruje lasy prywatnych właścicieli, lasy gminne dwóch powiatów chrzanowskiego i oświęcimskiego.

Lasy Nadleśnictwa Chrzanów położone są wśród urozmaiconych krajobrazów Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, Wyżyny Śląskiej oraz Kotliny Oświęcimskiej.

W pełni lata w Leśnictwie Piła Kościelecka (Fot. Liliana Armatys)

Położenie oraz skomplikowana budowa geologiczna podłoża z wychodniami skał z epoki karbonu, permu, triasu i jury wpłynęła na powstanie różnorodnych gleb co z kolei przyczyniło się do bogactwa wytworzonych tu zbiorowisk przyrodniczych z jednej strony. Z drugiej zaś strony spowodowało bogactwo podziemnych złóż węgla kamiennego jak również obfitość pokładów piasku i dolomitu. Bogactwo zasobów naturalnych stało się przyczyną intensywnej antropopresji i degradacji środowiska przyrodniczego. Wszystko to spowodowało, że tereny znajdujące się w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa należą do jednych z najgęściej zaludnionych w Polsce, są silnie zurbanizowane i uprzemysłowione z intensywnie rozbudowaną siecią dróg.

W odniesieniu do bogactwa siedlisk i jakości drzewostanów Nadleśnictwo można podzielić na dwie części południowo-wschodnią i północno-zachodnią, gdzie granica przebiega po części wzdłuż autostrady A4 Kraków – Wrocław a w miejscowości Chrzanów biegnie niemalże pionowo na północ.

Część południowo-wschodnia to różnorodność siedlisk, na które składają się tereny położone w dolinie Wisły, tu przeważają drzewostany sosnowe, jedne z najzasobniejszych w Nadleśnictwie. Idąc nieco na północ docieramy do terenów wyżynnych. Tutaj na podłożu wapiennym wytworzyły się bogate siedliska lasowe, gdzie przeważają drzewostany bukowe oraz bukowo-sosnowe i bukowo-modrzewiowe nieco niżej sosnowe. Tereny te należą do jednych z najbardziej atrakcyjnych pod względem krajobrazowym. Możemy tu spotkać przeplatające się ze sobą jary, wąwozy, wzniesienia z wychodniami skalnymi wapieni, mnóstwo tutaj źródeł i płynących strumyków. Wschodnią część Nadleśnictwa stanowi kompleks leśny zwany Puszczą Dulowską, tu spotkamy generalnie żyzne i wilgotne siedliska, na których rosną drzewostany mieszane z dużym udziałem olchy, świerka również sosny. Tutaj swoje miejsce na ziemi znalazł sobie bóbr, którego populacja stale rośnie zajmując coraz większe połacie obszarów lasu.

Serce Puszczy Dulowskiej (Fot. Kamil Myrcik)

Północno-zachodnią część Nadleśnictwa stanowią w znacznej mierze tereny przekształcone na skutek działalności górniczej (eksploatacja węgla kamiennego i piasku), obszary, na których spotkamy przede wszystkim drzewostany sosnowe z domieszką brzozy i topoli osiki. Na obszarach zrekultywowanych po eksploatacji piasku przeważającym gatunkiem jest sosna, stanowiąca w większości drzewostany młode, które na dzień dzisiejszy pełnią funkcję odtworzeniową w odradzaniu się siedlisk leśnych. To obszary gdzie przeplatają się prawie pustynne tereny z miejscami o wzmożonej wilgotności, wręcz stałymi zawodnieniami, poprzecinane kanałami prowadzącymi krystalicznie czystą i zimną wodę, w której nie brak pstrągów. Tereny te, choć mocno przekształcone zachwycają urokiem i specyficznym mikroklimatem.

Pomimo tak znacznego przekształcenia naturalnych środowisk nie brak tu urokliwych miejsc, które stworzone ręką człowieka odrodziły się, aby służyć dziś ludziom, jako miejsca odpoczynku i obcowania z naturą. Nie brak tu również obszarów gdzie można podziwiać naturalne meandry rzeczne rzek Przemszy i Sztoły, sąsiadujące z nimi lasy sosnowe stanowią idealne miejsca wypadowe dla mieszkańców pobliskiej aglomeracji śląskiej.

Lasy Nadleśnictwa, choć będące pod wpływem silnej ingerencji człowieka obfitują w bogactwo flory i fauny, nie brak tu rzadkich gatunków roślin, ptaków. W lasach Nadleśnictwa nie brak również zwierzyny leśnej nie trudno tu spotkać dzika, sarnę, jelenia, lisa a wytrwali obserwatorzy mogą spotkać także łosia, borsuka…

Mnogość form przyrodniczych, różnorodność drzewostanów, zmienność ukształtowania powierzchni, liczne cieki wodne czynią lasy Nadleśnictwa atrakcyjnymi dla mieszkającej tu ludności, stanowią one doskonałą bazę wypadową dla mieszkańców miast aglomeracji śląskiej i krakowskiej, są one miejscem wędrówek pieszych, rowerowych, konnych, obszarem uprawiania sportów czy zwyczajnie miejscem oderwania się od zgiełku i natłoku obowiązków codziennego dnia.